ಆ ಮೊದಲ ಉಳಿ ಪೆಟ್ಟು

ಎದುರಾಗಿದ್ದಾರೆ ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು
ಸುರಿವ ಬಿಸಿಲಲಿ ತೊಯ್ದ ಕಲ್ಲಿನ ಗಟ್ಟಿ
ಉಳಿಯಲಿ ಕಲ್ಲನುಲಿಸುವ ಸಂಕಲ್ಪದಲಿ ಶಿಲ್ಪಿ
ದಿಟ್ಟಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಕಲ್ಲನು ಶಾಂತವಾಗಿ
ಉಲಿಯುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಏನೋ
ನಿವೇದನೆಯ ತೆರದಿ

ಕಲ್ಲೂ ಆಲಿಸುತ್ತಿದೆ
ಮಾಂತ್ರಿಕ ಸ್ಪರ್ಶದ ಮಾತು ದೂರ
ಅವನ ಸಮಕ್ಷಮವೇ ಸಾಕು!
ನಿರ್ಜೀವ ಕಲ್ಲಲೂ ಹುಟ್ಟಿದೆ
ಒಪ್ಪಗೊಂಡು ಭಾವ ಭಂಗಿಗಳ
ಅವತಾರವೆತ್ತುವ ಬಯಕೆ

ಶಿಲ್ಪಿಯ ಹಣೆ ಬೆವರುತಿದೆ
ಕಲ್ಲು ಕಂಪಿಸುತಿದೆ
ಉಸಿರು ಹಿಡಿದು ಒಮ್ಮೆಗೆ
ನೇವರಿಸಿದ್ದಾನೆ ಕಲ್ಲನು
ನಡುವೆ ಗಾಳಿ ಹಾಯಲು ಅವನೆದೆಗೆ ತಾಕಿದೆ
ಸುಡುಗಲ್ಲಿನ ಅಂತರಂಗದ ತಂಪು

ಕಲ್ಲಿಗಿನ್ನಾವ ಗಮ್ಯವಿಲ್ಲ
ಶರಣಾಗಿದೆ ಶಿಲ್ಪಿಗೆ
ನೋವುಣಿಸುವವನೂ ಅವನೆ
ಒಡಲಲಿ ಹೂವರಳಿಸುವವನೂ ಅವನೆ
ನಂಬುಗೆಯಲಿ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ
ಮೈಯ್ಯೊಡ್ಡಿದೆ

ಹೇಗೆ ಅರಿತನೋ ಶಿಲ್ಪಿ!
ಆ ಮೊದಲ ಉಳಿಯ ಪೆಟ್ಟಿಗೆ
ಕಲ್ಲ ಒಡಲ ಜೀವೋನ್ಮೀಲಿತಗೊಳಿಸುವ
ರಸಬಿಂದು ಯಾವುದೆಂದು!
ಚಿಮ್ಮಿದೆ ಚಕ್ಕಳದ ಚೂರು
ನೋವಿನ ನಲಿವಲಿ ಶಿಲ್ಪವಾಗುತಿದೆ ಕಲ್ಲು